Międzynarodowy doktorat z inżynierii lądowej i środowiskowej

Program doktorancki (według włoskiego Dottorato di Ricerca) jest kwalifikacją akademicką podyplomową. Reprezentuje realizację trzeciego cyklu kształcenia i szkolenia w zakresie badań (zgodnie z Porozumieniem Bolońskim) we włoskim systemie akademickim i zapewnia umiejętności i kompetencje wymagane do prowadzenia wysoko wykwalifikowanych badań na uniwersytetach, w instytucjach publicznych i firmach prywatnych. Oferuje również wyższą edukację zawodową i zorientowaną na badania w zakresie zarządzania i kierowania rozwojem technicznym dla dużych firm i przedsiębiorstw, zarówno na poziomie krajowym, jak i europejskim / międzynarodowym.

Celem ogólnym jest kształcenie naukowców i ekspertów w innowacyjnych aspektach związanych z obszarem Inżynierii Lądowej i Środowiska.

Krótki przegląd historyczny

Przygotowania rozpoczęły się dwustronnym spotkaniem najwyższego szczebla, które odbyło się w Villa Vigoni w 1999 r., a po dwóch latach wspólny międzynarodowy program doktorancki Università di Firenze – TU Braunschweig został początkowo ustalony na konkretny temat związany z „Zarządzaniem ryzykiem w środowisku zabudowanym”, z podjętej inicjatywy przez oba uniwersytety po odpowiednim wsparciu udzielonym przez:

• MIUR (Ministero Università e Ricerca Włoch) poprzez środki umiędzynarodowienia w celu przyznawania międzynarodowych studiów doktoranckich (programy Interlink 1998-2000, art. 7 DM 21/6/1999);
• DFG (Deutsche Forschungsgemeinschaft, Bonn) poprzez grant GRK 802 (2002-2011)

Program cieszył się dużym poparciem niemieckiej DFG, ponieważ był jedynym prowadzącym do uzyskania wspólnego stopnia doktora finansowanego dwustronnie przez organizację włoską i niemiecką.

W 2010 r. Region Toskania ogłosił do swoich uniwersytetów nabór kandydatów do przyznania stypendiów w ramach Międzynarodowych programów doktoranckich (Progetto PEGASO). Po pierwszej zakończonej sukcesem kandydaturze w 2011 r. był to początek corocznego wsparcia administracji regionalnej w umiędzynarodowieniu kształcenia w zakresie prowadzenia badań na uniwersytetach w Toskanii. W późniejszym okresie w ramach projektu PEGASO wspierano i przyznawano, co roku aż do 5, 3-letnich stypendiów, pod warunkiem udziału w prawdziwie międzynarodowym programie (tj. dwustronne tututoria, pojedynczy egzamin końcowy przed wspólnym panelem, osiągnięcie wspólnego lub podwójny dyplom, 12-miesięczny pobyt naukowy w zagranicznej instytucji partnerskiej itp.).

Po wygaśnięciu GRK 802 w 2012 r. kilka innych europejskich uniwersytetów dołączyło do programu na podstawie indywidualnych umów o współopiekę. Obecnie ponad 10 wiodących uniwersytetów technicznych lub szkół inżynierskich w Europie i za granicą (oprócz TU Braunschweig) współpracuje z uniwersytetami we Florencji i Pizie w celu przyznawania wspólnych lub podwójnych stopni naukowych stypendystom programu InDICEE.