Międzynarodowy doktorat z inżynierii lądowej i środowiskowej

Program doktorancki (według włoskiego Dottorato di Ricerca) jest kwalifikacją akademicką podyplomową. Reprezentuje realizację trzeciego cyklu kształcenia i szkolenia w zakresie badań (zgodnie z Porozumieniem Bolońskim) we włoskim systemie akademickim i zapewnia umiejętności i kompetencje wymagane do prowadzenia wysoko wykwalifikowanych badań na uniwersytetach, w instytucjach publicznych i firmach prywatnych. Oferuje również wyższą edukację zawodową i zorientowaną na badania w zakresie zarządzania i kierowania rozwojem technicznym dla dużych firm i przedsiębiorstw, zarówno na poziomie krajowym, jak i europejskim / międzynarodowym.

Celem ogólnym jest kształcenie naukowców i ekspertów w innowacyjnych aspektach związanych z obszarem Inżynierii Lądowej i Środowiska.

Krótki przegląd historyczny

Przygotowania rozpoczęły się dwustronnym spotkaniem najwyższego szczebla, które odbyło się w Villa Vigoni w 1999 r., a po dwóch latach wspólny międzynarodowy program doktorancki Università di Firenze – TU Braunschweig został początkowo ustalony na konkretny temat związany z „Zarządzaniem ryzykiem w środowisku zabudowanym”, z podjętej inicjatywy przez oba uniwersytety po odpowiednim wsparciu udzielonym przez:

• MIUR (Ministero Università e Ricerca Włoch) poprzez środki umiędzynarodowienia w celu przyznawania międzynarodowych studiów doktoranckich (programy Interlink 1998-2000, art. 7 DM 21/6/1999);
• DFG (Deutsche Forschungsgemeinschaft, Bonn) poprzez grant GRK 802 (2002-2011)

Program cieszył się dużym poparciem niemieckiej DFG, ponieważ był jedynym prowadzącym do uzyskania wspólnego stopnia doktora finansowanego dwustronnie przez organizację włoską i niemiecką.

W 2010 r. Region Toskania ogłosił do swoich uniwersytetów nabór kandydatów do przyznania stypendiów w ramach Międzynarodowych programów doktoranckich (Progetto PEGASO). Po pierwszej zakończonej sukcesem kandydaturze w 2011 r. był to początek corocznego wsparcia administracji regionalnej w umiędzynarodowieniu kształcenia w zakresie prowadzenia badań na uniwersytetach w Toskanii. W późniejszym okresie w ramach projektu PEGASO wspierano i przyznawano, co roku aż do 5, 3-letnich stypendiów, pod warunkiem udziału w prawdziwie międzynarodowym programie (tj. dwustronne tututoria, pojedynczy egzamin końcowy przed wspólnym panelem, osiągnięcie wspólnego lub podwójny dyplom, 12-miesięczny pobyt naukowy w zagranicznej instytucji partnerskiej itp.).

Po wygaśnięciu GRK 802 w 2012 r. kilka innych europejskich uniwersytetów dołączyło do programu na podstawie indywidualnych umów o współopiekę. Obecnie ponad 10 wiodących uniwersytetów technicznych lub szkół inżynierskich w Europie i za granicą (oprócz TU Braunschweig) współpracuje z uniwersytetami we Florencji i Pizie w celu przyznawania wspólnych lub podwójnych stopni naukowych stypendystom programu InDICEE.

Studia doktoranckie składają się z trzech programów:

Mechanika ciał stałych, płynów i materiałów

• Metodologia budżetu tworzyw sztucznych do modelowania Pathways tworzyw sztucznych, degradacji i składowania w rzekach, obszarach przybrzeżnych i otwartych morzach
• Hydromorfodynamika rzek i interakcja z roślinnością, mostami i wałami przeciwpowodziowymi
• Modele analityczne, obliczeniowe i probabilistyczne murów i konstrukcji murowych
• Innowacyjne metody w mechanice obliczeniowej
• Modelowanie, badania eksperymentalne i projektowanie materiałów i metamateriałów do zastosowań konstrukcyjnych
• Materiały mikro i nanostrukturalne
• Modele eksperymentalne, analityczne i numeryczne kompozytów
• Inteligentne materiały i konstrukcje

Projektowanie konstrukcji, weryfikacja i kontrola

• Niedeterministyczna numeryczna analiza sejsmiczna odpowiedzi terenu
• Zrównoważony rozwój energetyczny, innowacje technologiczne i bezpieczeństwo nowych budynków i istniejącego dziedzictwa budowlanego
• BIM do cyfryzacji procesu budowlanego
• Materiały, urządzenia i technologie dla infrastruktury transportowej.
• Eksperymentalny przepływ pracy z wykorzystaniem bezpłatnego i otwartego oprogramowania w celu stworzenia niekonwencjonalnej platformy do pokonywania ograniczeń GIS i BIM w zarządzaniu dziedzictwem budowlanym
• Badanie i rozwój podejść opartych na uczeniu maszynowym do monitorowania stanu konstrukcji historycznych
• Konstrukcje współczesne i historyczne: ocena, modelowanie, modernizacja i monitorowanie
• Modelowanie eksperymentalne i numeryczne interakcji konstrukcji wiatru
• Modele mechaniczne i numeryczne konstrukcji stalowych i żelbetowych
• Ocena ryzyka i odporności istniejących sieci mostowych
• Innowacyjne rozwiązania konstrukcji antysejsmicznych

Środowisko, zasoby i bezpieczeństwo

• Metodologie badania i zarządzania powiązaniami woda – energia – żywność – ekosystemy
• Probabilistyczne metody oceny skutków upłynniania sejsmicznego.
• Zarządzanie wieloma ryzykami i adaptacja do zmian klimatycznych w gorących punktach miejskich.
• Innowacyjne metody w mechanice obliczeniowej
• Kompostowanie odpadów organicznych i biotworzyw
• Narzędzia, metody i modele do projektowania, oceny, planowania rozwoju i wykorzystania usług i technologii w zakresie mobilności i transportu, w tym ITS i zautomatyzowanej mobilności
• Systemy bezpieczeństwa, czynnik ludzki, niechronieni użytkownicy dróg i bezpieczne drogi
• Integracja technik cyfrowej korelacji obrazu i badań fotogrametrycznych UAV w celu zaawansowanego monitorowania niestabilności zboczy
• Wszechobecne/wewnątrz pozycjonowanie, nawigacja i fuzja czujników
• Inżynieria odnawialna przybrzeżna, morska i morska
• Odzyskiwanie zasobów i energii ze ścieków i odpadów”