Szeroko pojęty program studiów doktoranckich z antropologii (ogólnej) koncentruje się na ludzkich zachowaniach, działaniu i poznaniu, zarówno w ich biologicznych (genetycznych) aspektach, jak i zmienności ewolucyjnej, społecznej i/lub środowiskowej. Jej ogólne podejście antropologiczne wywodzi się z założenia, że (a) dopiero różnorodność i zmienność zachowań, działań i poznania może mówić o charakterze ludzkiej egzystencji oraz że (b) o tym istnieniu trzeba mówić poprzez sposób na syntetyzującą kombinację metod biologiczno-empirycznych, kulturowo-interpretacyjnych i refleksyjnie filozoficznych. Wspiera ją (angloamerykańska) koncepcja integralnej antropologii ogólnej jako dyscypliny badającej zarówno biologiczne, jak i społeczno-kulturowe aspekty człowieka pojmowanego jako złożone organizmy, wyposażone w język, myśl i kulturę (posiadające zdolność semiotycznej, symbolicznej reprezentacji) ). Założenie to poszerzają pewne aspekty (niemieckiej i francuskiej) antropologii filozoficznej i historycznej. Taka koncepcja antropologii (ogólnej) uwzględnia zarówno różnorodność kultur ludzkich, jak i wspólne cechy charakterystyczne ludzkości (zarówno cząstkowe procesy ewolucyjne, jak i ogólne cechy ewolucji biologicznej i kulturowej człowieka).